روزی که این وبلاگ رو با شور و شوق ایجاد کردم فکر نمی‌کردم انقدر بدقول بشم که چندین ماه پستی نزنم. اما مدتیه که پیدا کردن زمان خالی برای نوشتن بی‌دغدغه و با فراغت خاطر کار سختی شده، مخصوصا وقتی آدم اصرار داشته باشه برای هر پست ساعتها وقت و انرژی بذاره. کار به جایی می‌رسه که چندین پست نیمه‌کاره و ده‌ها ایده آماده پرورش روی دست آدم می‌مونه. با تمام این احوال، همیشه حرف‌های زیادی برای گفتن هست، و نوشتن، فراغتی دلنشینه.
مناسبت اخیر یعنی هالوین وسوسه‌ام کرد که یه پست مناسبتی بنویسم. خوب یا بد، ژانر وحشت از قدیم برام جذاب بوده. همیشه کششی ناخواسته برای سرک کشیدن به دنیای تاریک ارواح و اشباح و شیاطین در خودم حس کردم، که وادارم کرده بشینم و تقریبا تمام فیلم‌های به‌دردبخور این ژانر رو ببینم، هرچند گاهی خشونت صحنه‌ها مجبورم می‌کنه چشمامو ببندم! اما باز جاذبه غریبی هست در این حس هیجان کوتاه‌مدت و تند و تیز.
فیلم‌های معروف ژانر وحشت رو احتمالا همه دیدن یا می‌شناسن و لطفی در معرفیشون نیست. اما زیرژانر ترسناک کمدی که در سالهای اخیر هم آثار خیلی مقبولی در این سبک ارائه شده، لطفی به‌مراتب بیشتر از خود ژانر وحشت داره.
لیست من مسلما یه لیست شخصی و سلیقه‌ایه و غالبا بار کمدی فیلم‌های این لیست به جنبه ترسناکشون می‌چربه؛ ضمن اینکه اثری از خیلی از آثار کلاسیک معروف‌تر توش پیدا نمی‌کنید، دلیلش اینه که معتقدم ژانر وحشت با گذر زمان دستخوش تغییرات زیادی شده و فیلم‌های قدیمی این ژانر کندتر و ابتدایی‌تر از اونن که بتونن مخاطب امروزی رو راضی کنن.
This Is the End
این فیلم محصول 2013 بدون شک مفرح‌ترین و خنده‌دارترین فیلم کمدی ترسناکیه که تا حالا دیدم. با دیدنش انقدر خندیدم که اشک از چشمام جاری شده. طنزپردازی خاص و متفاوت سث روگن (به همراه اوان گلدبرگ در چندمین همکاریشون با هم) در این فیلم به اوج خودش رسیده. Read the rest of this entry
آوای ستاره دوردست 